Yay, ik word slank! #5

Ja mensen. Ik ben deze week gegaan. Naar de sportschool. Na een goed gesprek met mijn fysiotherapeut. Het schijnt toch goed te zijn voor heel veel dingen. Afvallen. De belangrijkste motivatie voor mij. Mijn lage onderrug klachten. Kunnen uiteindelijk verminderen, misschien zelfs wel weggaan. Sporten helpt ook tegen stress. Sporten is essentieel voor een gezond leven, zeg maar…

Dat dus. Tja, ik kon het ook niet geloven hoor, toen ik het hoorde. Ik dacht dat ik leuke oefeningetjes mee naar huis zou krijgen die ik forever thuis kon doen waarmee ik mezelf soepel kon maken en waarmee ik ook meteen lekker af kon afvallen. Jaaaa, dat hoop je dan. De gedachtes in mijn hoofd gaan razendsnel tijdens dit gesprek. Aan de ene kant denk je dat het toch maar wat geweldig is dat er dan toch misschien een oplossing aan de horizon ligt voor veel gedoe (lees: te zwaar zijn, stress en onderrug klachten hebben) maar aan de andere kant verwacht je ook ergens weer dat het niks gaat worden. Het advies van mijn fysio: 3 x per week naar de sportschool. Drie keer. Drie keer ja. Drie. Ok. Dan.

 

“Ja. Dit moest ik
ook even ‘processen’
zeg maar.”

 

Mijn Lief zei het heel treffend bij het avondeten nadat ik het grote nieuws vertelde: “Ja schat, je zult dan toch die knop om moeten gaan draaien en gaan beseffen dat sporten bij je hoort. Oftewel: gaan realiseren dat je een sporter bent”.

Ja. Dit moest ik ook even ‘processen’ zeg maar. Serious shit moet het sporten gaan worden. Even terug naar het gesprek met mijn fysio. Topvent. Heeft me uitgelegd hoe rugklachten bij mij zijn ontstaan. Zenuwen, spieren, hersenen, stress…en het verband met elkaar. Een lichaam is echt een mooi iets. Nóg een reden om er geweldig goed voor te zorgen. Het is dus toch niet voor niets dat hele hordes Sport-Billy’s in de sportschool staan…

Mijn fysio en Anna Nooshin

Dus ik sta bij de fysio op de crosstrainer. Terwijl ik sinds ik-kan-het-me-niet-heugen weer op zo’n ding sta vertelt hij me waarom sporten zo belangrijk is. Ik stel ook vragen die hij helder en duidelijk beantwoord en ineens zegt hij iets dat me ontzettend motiveert: dat wij mensen oorspronkelijk heel veel aan het jagen waren…alles eruit konden gooien…al die stress. Nu zitten we (braaf) achter onze bureautjes op computers te tikken…maar die stress – die heel normaal is om te hebben blijkbaar als je weinig beweegt – moet er wel uit!

Ik volg graag de vlogs van Anna Nooshin, en zij zei het in 1 van haar filmpjes ook zo treffend. Dat sporten op onze to-do lijst staat, maar wanneer het te druk voor ons wordt, dat 1 van de eerste dingen is die we eraf schrappen. Terwijl dat juist hetgene is dat we zouden moeten doen als we het door de drukte allemaal even niet meer op een rijtje hebben.

En dit klinkt gewoon ook allemaal zo ontzettend logisch. Tuurlijk kunnen we naar allerlei oorzaken gaan zitten zoeken waarom je gestrest bent en moe en op bent en weet ik wat niet allemaal. Maar als je die klachten hebt terwijl je niet beweegt kan dit dus een van dé oorzaken zijn. Dat wist ik natuurlijk allemaal wel…maar ik maak nu die klik pas of zo. De goeie klik wellicht, omdat ik sporten niet meer als een last hoef te zien maar als een reden tot goed functioneren in dit hectische maar vooral zittende bestaan. “Ik ga me deze week nog inschrijven!!” roep ik enthousiast.

Inschrijven bij de sportschool

Ik schrijf me nog geen uur later in bij de sportschool! Tja. Ik ben nogal impulsief. Maar dat heeft ook voordelen. Zo ben ik dit blog ook begonnen. Ik scroll in de auto op mijn telefoon razendsnel de sportscholen in mijn omgeving af en zoek de voor mij meest aansprekende. Deze wordt het. Ik zet Justin Bieber keihard op en ga swingend op weg. De inschrijving gaat supervlot en gemoedelijk en de jongens achter de balie zijn aardig. Niet van die macho-wacho’s. De sfeer voelt goed en de apparaten zien er modern uit. Ik heb de apparaten die ik nodig heb gespot, waaronder hele mooie crosstrainers. Het is er ook schoon (heel belangrijk!) én: er is een koffie-apparaat! Yessssssss! Meer heb ik er niet nodig. Na een kwartier sta ik weer buiten. Met een pasje.

“Maar dit keer
voelt het
serieuzer of zo.”

 

Na de inschrijving rij ik voldaan naar huis. Trots op mezelf. Wie had dat gedacht. Ik weer sporten. Maar dit keer voelt het serieuzer of zo. Ik heb een abonnement afgesloten waar ik echt niet meer mee wil lopen klooien. Ik heb nu oefeningen van een fysio meegekregen die heel goed weet wat m’n klachten zijn en waar ik altijd tegenaan loop bij het sporten. Serious business nu…

Tot de volgende “Yay, ik word slank!” waarin ik je meer vertel over mijn hilarische sportschool-avonturen!

En ook over de voor- en nadelen van mijn afvalrace methode, promise! Maar dit stuk moest gewoon echt even tussendoor. Sorry!

En nu neem ik even een Hugo voor de schrik.

 

Happy Weekend alvast!

XOXO
Amina

Volg mij: Facebook – Bloglovin’ – Instagram –
Pinterest – Twitter – Youtube

Misschien wil je dit ook lezen?

Yay, ik word slank! #1
Yay, ik word slank! #2
Yay, ik word slank! #3
Yay, ik word slank! #4