Sinds eind februari 2018 heb ik een hernia. In mijn rug. Dat is nu dus inmiddels al drie maanden. En ik vind het vreselijk. En pijnlijk. Heel pijnlijk. Een van de ergste pijnen die ik tot nu toe meegemaakt heb. Zenuwpijn. En ik voel me belemmerd. Ik kan nergens heen. Autorijden lukt niet. Ik kan niet even ergens een kopje koffie drinken. Niet naar een vriendin toe. En toch zijn dit geen helpende gedachten wanneer je deze aandoening hebt. Sterker nog: ik merk dat in mijn geval stress nóg meer pijn oplevert. Vaak moet je namelijk een bepaalde tijd wachten voordat verder onderzoeken en operatie ja/nee kan in het ziekenhuis. Wanneer ik positief blijf en vertrouwen heb, gaat het volhouden veel beter bij mij. Nog steeds pijnlijk. Maar niet meer hels. Positiviteit is voor mij dus belangrijk en ook op andere gebieden in mijn leven. Daarom in dit blog mijn tips om positief te blijven met een hernia!
Over dealen met een hernia: tips om positief te blijven
Wat is een hernia eigenlijk?
Hernia symptomen zijn
- Bij een rughernia zitten er zenuwen in de rug klem, door verschillende oorzaken (denk aan
- Tussen de wervels van je rug zitten zachte soepele kussentjes, de tussenwervelschijven
- Zo’n kussentje kan gaan uitpuilen (zie ook de foto)
- Die uitstulping (Prolaps) drukt tegen het ruggenmerg of tegen een zenuw aan die daardoor geïrriteerd en/of ontstoken raakt
- Dit veroorzaakt veel pijn die meestal in één been en voet trekt en daar heel heftig aanwezig is. In sommige gevallen voel je het zelfs in beide benen en/of de rug of bil(len)
- Soms kan door de druk een zenuw ook niet meer goed functioneren. Dit kan tot gevolg hebben dat door de hernia ook een doof gevoel of tintelingen ontstaan (bijvoorbeeld in de voet of tenen).
Oorzaak hernia
Er zijn meerdere oorzaken van een hernia:
- Een verkeerde lichaamshouding
- Plotselinge draaibeweging van de romp
- Vertillen en/of verschuiven
- Erfelijkheid en daardoor een zwakkere rug (genetisch bepaald)
- Gebrek aan beweging en langdurig zitten
- Een slechte spierconditie
- Veel mensen hebben zwakke plekken in de tussenwervelschijven
- Scheuren of breuken (hernia’s) ontstaan vaak geleidelijk door verkeerde bewegingen
- een afname van de belastbaarheid van de lage rug en
- Langdurige intensieve belasting van de onderrug (bijvoorbeeld door zware werkzaamheden).
Bij mij is het vooral te wijten aan een gebrek aan beweging en langdurig zitten, met als logisch gevolg een slechte spierconditie. Ik heb altijd kantoorbanen gehad. Maar een kantoorbaan betekent natuurlijk niet dat je dan automatisch een hernia krijgt. In mijn geval wel. Ik zat veel te veel. Bleef vaak langer op kantoor om werk af te krijgen. Maar ik zat niet alleen veel op het werk. Om op werk te komen deed ik er gemiddeld een uur over met de auto. Zittend. En dan weer ruim een uur terug door files…Zittend. En dan ’s avonds te moe zijn om te sporten, dus bankhangen en tv kijken. Zittend of liggend. En daarna slapen. Liggend.
Daarnaast ben ik vanaf eind 2017 tot en met februari 2018 flink gaan sporten in de sportschool om iets aan die slechte spierconditie te doen. Doodmoe na mijn werk nog flink er tegenaan. Mijn lijf gaf al aan dat dat teveel was, maar ik dacht dat dat het gewenning was voor het sporten dat ik ineens deed. Op een gegeven moment ben ik gestopt met krachttraining om alleen cardio te gaan doen. Toen dat ook niet meer lukte om fatsoenlijk op de loopband rustig te lopen, ging er bij mij een hard belletje rinkelen…
Note to self: als je na een dag hard werken naar de sportschool gaat en je veel pijn ervaart, stop dan. Ook al zegt iedereen dat drie keer per week sporten helemaal toppie is. Als ik pijn heb, is dat een signaal voor mij dat ik naar huis moet en echt moet ontspannen. Mijn lichaam geeft het allemaal heel goed aan!
Tips om positief te blijven
Een hernia hebben is zwaar. Niet alleen fysiek maar zeker ook mentaal. Hoe kom je deze periode door? Hieronder 8 tips om positief te blijven:
Tip 1: Neem je rust en luister heel goed naar je lichaam!
Wanneer je een hernia hebt, is het belangrijk dat je in de eerste drie á vier maanden als je vreselijke pijn hebt, je rust pakt. Je kunt in geen geval fulltime werken met die pijn. Er wordt gezegd dat blijven bewegen belangrijk is, maar geloof mij: ik ben blijven wandelen met hevige herniapijn en ik heb de boel alleen maar meer overbelast waardoor ik er ook nog eens nachtelijke beenkrampen bij kreeg. Dat heeft heel lang geduurd en die beenkrampen? De vreselijkste pijn die ik ooit ervaren heb. Ik kan daardoor nu zelfs niet meer wandelen en naar buiten…voor iedereen is een hernia anders en je hebt ook verschillende soorten hernia’s (zelfs een zijwaartse bestaat!), dus hou dat in gedachte. Niet iedereen kan wandelen en blijven bewegen met een hernia.
Als je huilend van de pijn zoals ik, door blijft wandelen (omdat je overal leest dat dat goed is) bestaat er dus een kans dat je nóg langer uit de roulatie bent. Neem in dit geval gewoon je rust en beweeg rustig door het huis heen. Een medisch specialist in het ziekenhuis vertelde me, dat zolang ik mijn kopje thee bleef zetten, me douchte en naar de wc kon, dat beetje bewegen voor mij ok en genoeg was. Wandelen moest ik dus zeker niet meer doen! Maar ook niet hele dagen op de bank blijven hangen! Het is balans hierin vinden als je vreselijke pijn hebt. Blijf dus rustig bewegen zolang dat zonder te veel pijn kan. Luister in die eerste periode heel goed naar je lichaam, zodat je hopelijk een positief verloop hebt.
Tip 2: Ga zo snel mogelijk naar de huisarts
Ga wanneer je een hernia denkt te hebben zo snel mogelijk naar de huisarts. Zij kunnen je helpen, adviseren en eventueel pijnstillers verstrekken waardoor je de pijn beter kunt verdragen. Ook kom je in een soort van traject terecht wanneer je bij de dokter aanklopt: hoor je bij de 20% van de mensen die na drie of vier maanden nog steeds hevige pijn hebben, dan kom je in aanmerking voor een bezoek aan de neuroloog en indien nodig een MRI en operatie. De huisarts kan je zorgen wegnemen en pijnstilling geven, waardoor je deze periode beter en positiever doorkomt.
Tip 3: Stop met Googlen
Googlen om online info te vinden over een hernia is prima. Wat is het en wat zijn de oorzaken opzoeken bijvoorbeeld. Maar blijf er niet in hangen. Stop ermee wanneer je merkt dat je wanhopig wordt en aan het googlen bent omdat je het wil oplossen. Omdat je er vanaf wil. Wanneer je doorkrijgt dat je op zoek bent naar een quick fix, wordt het tijd om met internet searchen te stoppen. Die is er namelijk niet. Een hernia kost tijd. Soms veel tijd. Door uit je hoofd te blijven en je niet te druk te maken, blijf je positiever.
Tip 4: Zoek positieve afleiding
Lees een leuk boek, kijk op Netflix bijvoorbeeld naar komedies en stand up comedians. Kortom, zoek positieve en gezellige afleiding! Ik game nu ook een paar uurtjes iedere dag en luisterde tijdens het wandelen (toen het nog kon) naar mijn favoriete muziek. Dan kom ik in een vrolijke mood en vergeet ik de pijn eventjes.
Tip 5: Praat erover met je partner of vriendinnen wanneer je het kwijt moet
Erover praten met dierbaren kan je helpen om dingen in perspectief te blijven zien. Deze periode is namelijk echt niet makkelijk. Praten kan lucht en een positievere blik geven.
Tip 6: Slaap voldoende
Dit is wel echt een uitdaging met een hernia. Ik sliep ’s nachts erg slecht omdat bij mij de pijn dan ineens 10 keer heviger aanwezig was. Na een tijd ging dat beter. Voldoende slaap is belangrijk zodat je lichaam sneller kan herstellen. Ook voor een positieve mindset is het belangrijk om genoeg te slapen.
Tip 7: Leer je hernia te accepteren en structuur in je dagen te brengen
Een hernia is zoals ik al eerder benoemde, niet alleen een fysieke strijd maar ook een mentale. Ik kan alleen maar rustig door het huis bewegen en op de bank liggen. Op mijn rechterzij. En that’s it. Verder niets. Op het balkon zitten gaat niet. Zitten doet namelijk enorm veel pijn. Autorijden doet pijn. Lopen doet pijn. Staan doet pijn. Het enige dat dus niet veel pijn doet is op mijn zij liggen. Dus ik wissel staan, wandelen, zitten en liggen thuis veel met elkaar af. Maar het is vreselijk vermoeiend. Het kost energie. Je voelt je niet meer vrij, maar gevangen in je eigen huis.
Heb jij een hernia die niet geopereerd kan/hoeft (te) worden? Dan is het heel belangrijk dat je de pijn, hoe vervelend ook, leert te accepteren. Dat geeft rust en ruimte voor herstel. Ook in je hoofd. En een positieve mindset is in een periode als deze echt heel belangrijk. Probeer dan ook stress te vermijden. En goed voor jezelf te zorgen.
Lees mijn blog 10 tips om lekkerder in je vel te zitten
Eet bijvoorbeeld gezond met veel groenten, zodat je lichaam de juiste voedingstoffen binnenkrijgt. Ik neem vitamine supplementen. Magnesium bijvoorbeeld, speciaal voor de spieren. Ook heb ik een dagelijks ritme gecreëerd dat ik goed kan volhouden en waar ik me nu aan vasthoud. Want structuur is je houvast waardoor je je beter gaat voelen.
Tip 8: Ga iets oppakken dat je dagelijks kunt doen
Ook ben ik met een cursus Turks begonnen! Ik heb nu toch alle tijd en wanneer ik elke dag iets doe heb ik daar na mijn hernia alleen maar profijt van. Mijn vriend is Turks en dan kan ik op vakantie beter connecten met zijn familie. Woohoo!
Daarnaast helpt het bloggen ook goed. Het is lastig en pijnlijk om nu vanaf mijn zij te typen, maar het is toch ook een hele fijne afleiding. En Instagram is helemaal mijn life saver! Afleiding voor mij to the max!
Update september 2018: inmiddels sta ik op de lijst voor een operatie eind oktober 2018. Het gaat inmiddels wel iets beter, maar nog niet genoeg. Hopelijk verbetert zich dat in de tussentijd alleen maar meer! In de toekomst en mijn volgende (kantoor)baan gaat alles echt veranderen. Ik wil dan ieder half uur achter de pc vandaan en bewegen. Een kop koffie halen, een praatje met een collega maken, iets printen, iets uitzoeken etc. Op kantoor was ik nogal gedreven zoals ik aan het begin van deze blog beschreef. Moest altijd wat ik af kon krijgen afhebben. Want er was altijd wat te doen. Maar dat gaat veranderen. Ik moet met mijn rug gewoon heel veel afwisselen met staan, lopen, lekker wandelen (in de pauzes) en zitten. Mijn spierconditie opbouwen. En het liefst wil ik een baan in de buurt, zodat ik elke dag kan fietsen in plaats van ook nog in die auto te zitten!
Update februari 2019: de operatie is goed gegaan! Ik loop inmiddels 10 minuten achter elkaar buiten en doe maar liefst 26 fysiotherapie oefeningen per dag. Ook kan ik nu lekker even ergens koffie drinken, naar de kapper of (korter) uit eten gaan. Met de hernia die ik had moet ik nu dubbel herstellen: én van de operatie en mijn spieren moeten herstellen van al het liggen op de bank dat ik daarvoor alleen maar kon doen door de pijn. Nu zou ik het anders doen. Ik heb het 4 maanden aangekeken en toen ik daarna hoorde dat ik geopereerd kon worden, heb ik het uit angst voor een operatie nog eens 4 maanden uitgesteld…niet doen! Ik zou nu meteen na 4 maanden voor een operatie gaan. Ik werd wakker uit de narcose en mijn zenuwpijn was meteen weg! Het gaat nu iedere week een beetje beter. Stapje voor stapje!
Update augustus 2019: ik sta inmiddels op een wachtlijst voor een revalidatietraject. Doordat ik 9 maanden lang voor de operatie alleen maar op de bank kon liggen, duurt mijn herstel (logischerwijze) veel langer dan normaal. De reguliere fysiotherapie die je krijgt na de operatie, werkt voor mij niet en is veel te zwaar. Mijn tip: luister hier ook goed naar je lichaam. De oefeningen zijn een gemiddelde wat iemand aan kan, maar iedereen is echt anders. Ik krijg met een normaal programma dus steeds weer spit (overbelasting) aan de andere kant (de ‘goede’ kant zeg maar) van mijn rug. Nog maar eens een reminder voor mezelf dat wanneer ik dit nog een keer meemaak, ik niet meer zo lang moet wachten met een operatie, ook al ben ik er bang voor. En die angst is trouwens ook veel minder nu ik het heb meegemaakt.
Update juni 2020: Oef. Dat was een lange wachtlijst. In februari 2020 was ik dan eindelijk aan de beurt. Inmiddels weet ik dat de hernia die links zat, losstaat van de chronische rugpijn die ik rechts heb en al lang daarvoor had. Wat niet meehelpt is dat ik 9 maanden met de operatie heb gewacht. Je zenuwen kunnen namelijk ‘pijn gaan onthouden’ heb ik begrepen van de specialisten. Alles wat rond mijn bekken en onderrug aan spieren zit is door die 9 maanden wachten dusdanig verslapt, dat het allemaal pijn geeft. Negen maanden op de bank liggen is funest voor je lijf. Dus alles bij elkaar, de al vaak aanwezige rugpijn rechts en overbelasting/dat het vaak in mijn rug schoot vóór de hernia (links en rechts) plus veel te lang pijn lijden op de bank door de hernia onder andere = BIG trouble. Het klinkt echt als een cliché maar het is zo waar: probeer goed te luisteren naar je lichaam…en heb je pijn, wat te lang duurt, ga dan naar de huisarts. En luister niet naar je angsten, want die zijn de slechtste raadgever ever!
Af en toe plaats ik updates hoe het met mijn rug gaat op Instagram in m’n stories. Ik zou het heel leuk vinden als je me daar komt volgen :-)
Heb jij nog tips voor me?
Liefs, Amina
Volg mij: Facebook – Bloglovin’ – Instagram – Pinterest – Twitter – Youtube
Ga naar:
- Mijn Lifestyle blogs
- Mijn Beauty blogs
- Mijn Wonen blogs
- I’m Feeling Good Voor Content Creators
- Over mij & contact
Lieve Amina,
Sterkte ik weet wat je door maakt, bij mij bijna 30 jaar geleden dat ik voor de 2e x geopereerd ben. En zou het zo weer doen. Wat ben ik verlost van heftige zeurende pijn die niemand kan beoordelen alleen degene die hem ook gehad hebben. Af en toe als ik te zwaar getild heb wordt ik terug gefloten maar dat mag. Heel heel veel sterkte en Bjarne -Vidar Wijn weet er ook alles van.
Liefs Petra?
Auteur
Hi lieve Petra,
Nu terugkijkend had ik alles eigenlijk eerder in gang moeten zetten. We zijn inmiddels bijna 3 maanden verder en ik heb nu ook vreselijke nachtelijke krampen erbij. Ik had nooit verwacht dat het zoveel erger zou worden. Binnenkort een gesprek met de neurochirurg en dan waarschijnlijk (en hopelijk) ook operatie. Maar positief blijven en relativeren lukt gelukkig nog steeds :-) xxx
Hi Amina,
Wat pittig voor je! Wel heel mooi hoe je er mee omgaat.
Heel veel sterkte!
Sjoukje
Auteur
Hi Sjoukje,
Wat lief dat je een berichtje achterlaat! Dank je wel xxx
Wat goed dat je ondanks alle pijn en beperkingen zo positief blijft! Zo ken ik jou ook wel! Goed idee om een taal te gaan leren.
Auteur
Dank je wel Anne-Marie, wat lief! Inmiddels vind ik het een stuk pittiger en krijg ik binnenkort een gesprek met de neurochirurg. Maar ik blíjf relativeren en positief…lukt ook niet altijd hoor ;-) Ja, Turks leren is echt heel leuk! xxx
Hmm ik vind het maar knap van je hoor, dat je zo positief blijft! En zo goed dat je zo fanatiek iedere dag wandelt. Ik zie het vaak in je insta stories voorbij komen en ik heb er echt bewondering voor hoe dedicated je bent!!
En die cursus Turks vind ik zo gaaf! Kan je daar niet een keer een blogpost over schrijven?! Ik ben super benieuwd hoe je daar zelf mee aan de slag gaat, waar je tegen aanloopt en hoe ver je al bent. :-)
Heel veel liefs, Florentine
Auteur
Dank je wel lieverd! Inmiddels zijn we bijna 3 maanden verder en ben ik iets minder positief hahaha! Binnenkort een gesprek met de neurochirurg, gaat goed komen! En wat een goed idee van die blogpost over de cursus Turks die ik doe. Zodra ik een gaatje kan vinden, doe ik dat! Thanks! xxx
Hallo Amina,
Fijn om je positieve verhaal te lezen! Ik zit in een vergelijkbare situatie en herken je klachten erg goed.
Het is bij mij nu 4 maanden en zolang er (zeer) langzame vooruitgang in zit blijf ik nog hopen op herstel zonder operatie.
Ik heb daar nog wel een vraag over: wat voor operatie heb je gehad? Een klassieke traditionele operatie of ben je geopereerd met microtube? Of anders?
Volgens mijn neurochirurg is bij microtube de enige optie vanwege de moeilijke plek van de hernia, maar microtube schijnt ook niet altijd goed te gaan.
Ik ben erg benieuwd naar jouw operatie ervaring!
Groetjes Yvette
Auteur
Hi Yvette,
Ja, als je vooruitgang merkt dan is aankijken denk ik wel een goed idee, als je het maar niet uitgilt van de pijn. Dat deed ik wel ’s nachts…ik duim met je mee!
Ik had een klassieke traditionele operatie. Ik was heeeel bang voor de operatie, maar erna was alle pijn meteen weg. Alleen de herstelpijn had ik van de operatie zelf en nu nog wel dagelijks pijn aan de andere kant van mijn rug, door de spieren die ik alleen maar kon laten liggen. Dus ja, ik ben nog steeds niet 100% hersteld. Maar ik kan weer zitten, lopen, wandelen…alleen nog niet lang. Ik heb mijn spieren ook overbelast door alle fysiotherapie oefeningen, dus ik doe alles heel rustig aan. Bij mij is het verloop nu eenmaal anders door het alleen maar op mijn zij kunnen liggen 9 mnd lang voor de operatie.
Heeeeel veel sterkte Yvette! Ik weet wat het is, maar het komt echt goed! Vertrouw daarop :-)
Hallo Amina,
Bedankt voor je reactie.
Wat ontzettend knap van je dat je het 9 maanden vol hebt weten te houden en zo positief bent gebleven!
Uitgillen van de pijn was bij mij in het begin inderdaad ook aan de orde, dat is nu gelukkig niet meer zo. Maar ik merk wel dat ik het na 4 maanden steeds moeilijker begin te vinden om positief te blijven en ook dat ik soms echt bang ben dat het nooit meer goed komt…
Een operatie vind ik echter ook spannend, want ik hoor ook veel verhalen over complicaties na een operatie en van de regen in de drup komen. Zelfs mijn bedrijfsarts raadt het me af en drukt me op het hart om de tijd te nemen.
Ik weet het dus niet zo goed, maar ik denk dat ik mezelf wel opnieuw op de wachtlijst laat zetten voor een operatie, zodat ik na de zomer eventueel aan de beurt ben mocht het dan nog niet veel verbeterd zijn.
De neurochirurg wilde 2 maanden geleden al opereren, maar dat vond ik iets te snel. De neuroloog en bedrijfsarts adviseren juist om af te wachten.
Tegenstrijdige adviezen dus….
Groet Yvette
Wat had ik het nodig om dit te lezen! Ik ben pas 4 weken dat het niet meer gaat. Nu 2 weken op de bank, maandag mag ik naar een neuroloog maar niks is zeker.
De realisatie dat ik nu alles moet laten en moet accepteren dat het zou is doet zeer. Ik ga mijn best doen jou tips in de practijk te brengen. Ik lig….. Ja het zij zo….
Auteur
Heel, heel veel sterkte Dees. Goed dat je naar de neuroloog gaat zo snel. Zij zijn de specialisten, ik ben nog steeds heel dankbaar voor die mensen + ziekenhuis + verplegend personeel. Zo’n MRI apparaat waarop ze kunnen zien wat er met je is, is zo’n mooie uitvinding ook vind ik. Hopelijk hoeft het bij jou niet zo ver te komen. Ik hoop dat je er sneller dan ik weer vanaf bent! Liefs!
Hallo Dees en Amina,
Even een update van mijn hernia. Een paar weken geleden is er een nieuwe MRI scan gemaakt en mijn hernia bleek weg te zijn! De conservatieve aanpak heeft bij mij dus gewerkt!
Jammer genoeg ben ik nog niet van mijn klachten af, ik heb nog veel pijn in bil, been en voet vanwege de geïrriteerde zenuw en de spierspanning in mijn lijf. Dus dat heeft tijd nodig, maar ik ben op de goede weg!
Dees, heel veel sterkte, hou vol en probeer vertrouwen te hebben hoe moeilijk dat soms ook is….
Groetjes Yvette
Auteur
Hi Yvette,
Wat fijn om te horen! Mijn vriend had ook een hernia (in dezelfde periode als ik, ja hoe toevallig kan het zijn) en was ook uit zichzelf opgelost. Hij heeft ook nog steeds klachten.
Sterke Yvette, komt vast allemaal nog een keertje helemaal goed!
Liefs,
Amina
Hallo,
Ik heb intussen de neuroloog en neurochirurg gezien. En sta op de lijst on geopereerd te worden. Kan nog wel 4 tot 8 weken duren. Ben blij dat ik het snel op heb kunnen zetten maar moet nu toch nog geduld zien te behouden en iets te doen op de bank.
Soms is de moed even ver te zoeken…..
Ik wil positief blijven, zeker als de kinderen in mijn buurt zijn. Ik heb alleen nog zoveel dingen in mijn hoofd die ik toch echt even in de koelkast moet zetten.
Auteur
Dank voor je reactie! Ja, alles staat even helemaal stil!
Hallo Amina,
Ik lees nu pas je aanvulling dat je aangemeld bent voor een revalidatie traject. Ben je daar al mee begonnen?
Neem jezelf vooral niet kwalijk dat je te lang hebt gewacht met de operatie, ook mensen die snel of juist niet geopereerd worden kunnen heel lang last hebben van naweeën van een hernia. Alles is mogelijk!
Bij mij is het zo dat ik door de lange tijd met pijn, verkeerde houding en verkeerd bewegen heel veel spierspanning en vastzittend bindweefsel heb opgebouwd. Dat zorgt voor veel restklachten doordat het op zijn beurt ook weer bloedvaten en zenuwen beknelt.
Ik ben in behandeling bij een body stress release practioner om de spierspanning los te maken. Een osteopaat behandelt het vastzittende bindweefsel, oa in mijn buik en voet. Klinkt raar, maar dat kan veel klachten veroorzaken in rug en benen.
Beide hebben mij al heel veel vooruit geholpen.
Je krijgt vast heel veel tips en zit misschien helemaal niet te wachten op nog meer informatie, maar zou je er meer over willen weten dan wel ik je dat graag vertellen.
In ieder geval heel veel sterkte met het verdere traject.
Groetjes Yvette
Auteur
Dank je wel Yvette voor deze tips! Het klinkt heel aannemelijk wat je zegt hoor! Ik heb ook veel spierspanning opgebouwd, ik zal je comment Zeker meenemen. Ik hoop dat het inmiddels wat beter met je gaat?
Hallo,
ik zag jou berichtje en dacht in eens, wel zo aardig als ik ook eens een update geef. wie weet helpen we lotgenoten ermee…
Ik mocht na na veel na bellen 20 september geopereerd worden. Daarvoor moest ik nog 2 keer het ziekenhuis bezoeken wat heel veel pijn opleverde. Ik was in staat om de operatie af te blazen zodat ik niet nog een keer naar het ziekenhuis moest.
In tussen kon ik bijna niet eens meer naar de WC omdat dat al te veel van mij vroeg.
Ik heb morfine geprobeerd maar die gaf nog meer spier krampen. Tramadol voelde niet goed. Uiteindelijk ben ik blijven hangen op 4x 1000 paracetamol en 3x neuroven. Dat leek voor mij de beste pijnstilling. 1 voordeel ik was al 8 kilo kwijt door gebrek aan eetlust en ook dat ik dat niet voelde.
20 september was het zo ver. ik ben door de ambulance zorg thuis opgehaald zodat ik zonder al te veel stres en pijn in het ziekenhuis kon komen.
Op de dag zelf vond ik dat het inderdaad goed zo was. wat heb ik veel twijfels gehad of ik wel of niet moest gaan. Maar het leven vanaf de bank is ook niks, ik zag het al voor mij dat het kerst diner van af de bank moest mee maken. En ook dacht ik aan Amina, die zo lang heeft vol gehouden zonder operatie.
Op het moment van aankomen in het ziekenhuis was er een man die al geholpen was en naar huis mocht. Dat ging mij ook gebeuren.
de operatie ging goed, het wakker worden vond ik vervelend. ik ging al snel terug naar de afdeling maar was nog heel duizelig. gelukkig was dat tijdelijk. 2 uur daarna platliggen was vreemd, ik heb de afgelopen tijd alleen maar op mijn rechter zij gelegen.
Het moment waarop ik mocht staan was zo onwerkelijk. Je bent eigenlijk zo bang voor die zenuwpijn en die komt maar niet.
later mocht ik lopen, heerlijk.
De volgende dag liep ik kleine rondjes op de afdeling. wel last van spierpijn maar geen zenuwpijn. De wond voelde ik wel maar niks vergeleken bij wat het was.
Nu 5 weken verder. Ik krijg nu weet gevoel in mijn kuit, die was echt wel weg. Ik ben onder begeleiding van een fysio mijn spieren aan het trainen. Die waren erg verzwakt. Ook ik heb in mijn gedrag en spieren een verkeerde houding waardoor waarschijnlijk mijn hernia is ontstaan.
Ik hoop heel erg dat het mij dit jaar nog lukt om te gaan werken. Maar alles op zijn tijd……
Wat kan 1 zo`n wervelschijfje toch heel je leven op`n kop zetten.
Auteur
Jaaa, echt vreselijk. En wat zijn die spierkrampen toch naar hè. Ik hoop echt dat ze ooit iets kunnen vinden op een hernia. Klinkt raar misschien, maar de impact ervan wordt nogal onderschat omdat het zo vaak voorkomt. Maar het is een heel naar iets.
Ja, zeker weten dat een werveltje alles op z’n kop zet. En proberen goed naar je lijf te luisteren :-)
Bedankt voor het delen van je verhaal over je hernia. Het lijkt mij ook erg lastig om positief te blijven wanneer de pijn overheerst. Hulp zoeken is natuurlijk het belangrijkste om van je klachten af te komen.
Hoi Amina,
Ik ben ontzettend blij dat ik bij je blog uit ben gekomen!
Sinds december heb ik dezelfde klachten als jij, er is in januari een MRI gemaakt en een lage rug hernia te zien op links. Ik zit nu midden in het traject en vind het allemaal erg spannend, ik ben 23 jaar en heb een hernia…ik kan naar de pijnpoli voor een injectie, die de pijn bestrijd, maar kan ook geopereerd worden.
Ik zou het heel fijn vinden dit met jou/ je blog te delen om zo meningen te delen, wat zal ik doen?
Deze blog is een tijd geleden geschreven, maar hopelijk kan hier hier over even met je kletsen?!
Alvast bedankt! Groetjes Fébe
Auteur
Hi Fébe, dank je wel voor je lieve reactie! En wat naar dat je pijn hebt door je hernia.
Ik kan je niet vertellen wat te doen, in mijn geval vertelde de neuroloog mij dat ik in aanmerking kwam
voor een operatie. Ik was zo bang dat ik het bleef uitstellen, maar op een gegeven moment heb ik
besloten toch voor de operatie te gaan, omdat ik anders gewoon geen leven had.
Ik wens je superveel kracht bij het maken van de juiste beslissing voor jou en dat je maar
weer pijnvrij mag leven! Sterkte! xxx