Health | Ode aan de Mammapoli in Leiderdorp

“Hallo, met Amina…ik heb een doorverwijzing gekregen van mijn huisarts voor de mammapoli. In 2011 ben ik ook bij jullie geweest en toen bleken beiden borsten vol met cysten te zitten. Mijn rechterborst had de meeste. Van die heb ik nu ook weer zoveel last. Vol met knobbels en een soort schijven. Eén knobbel onder mijn tepel is echt ontzettend pijnlijk. Heb er heel veel last van. Kan ik een afspraak maken?”

Health | Ode aan de Mammapoli in Leiderdorp

Afspraak maken: 11.06u

“Amina? Ik heb even voor je gekeken en je kunt vanmiddag om 16.00u al terecht en anders morgen. Ja, we proberen vrouwen altijd dezelfde dag of een dag later al te helpen. Ja, 16.00u doen? Ok. Je kunt dan naar de Mammapoli in Leiderdorp komen, in het Alrijne Ziekenhuis. Tot vanmiddag en veel sterkte!”

Gek van angst en het wachten: 13.00u

“Hallo? Ja, met Amina…sorry dat ik moet huilen…maar ik heb vanmorgen ook al gebeld en heb een afspraak kunnen maken voor vanmiddag 16.00u. En ik ben zo ontzettend bang…dat ik kanker heb…ik weet dat dit misschien heel raar overkomt en nogmaals, ik weet dat ik vanmiddag al een afspraak heb dat natuurlijk fantastisch is, maar is er misschien een afspraak uitgevallen? Zodat ik eerder kan? Ik word gek thuis van het wachten…Nee? Ok, ik begrijp het. Tot vanmiddag!”

Huilend op de Mammapoli: 14.00u

“Goedemiddag, ik ben Amina (fluisterend en met tranen in mijn ogen) en ik heb een afspraak om 16.00u. Ik weet dat ik veel te vroeg ben, maar ik ben zo ontzettend bang. Ik word gek thuis. Mag ik hier alvast wachten? Oh, wat lief. Dank u wel!”

Tussen nu en 15.30u glip ik nog twee keer uit de wachtkamer om op het toilet stilletjes te huilen van angst…het wachten is killing. Een oude man komt uit de onderzoekskamer en loopt blij naar zijn vrouw die vlakbij me zit. “Ik moest van de radiologe aan je doorgeven dat ik goed nieuws voor je heb! Alles is goed! Geen prostaatkanker!” De man en vrouw lopen opgelucht weg. Zij draait zich nog even naar me om en zegt me gedag. Ik wil haar en haar man zo graag feliciteren…maar ik krijg er geen woord uit, omdat ik door de tranen die ik weer voel opkomen een brok in mijn keel krijg…

Aan de beurt: 15.30u Foto’s maken

“Amina? Mag ik nog even ter controle je geboortedatum? Ja, kom maar. Geen probleem, ben je bang voor het onderzoek of de uitslag? De uitslag, ok. Praat heel rustig en ontzettend vriendelijk verder. Vind ik heel fijn. Nou, ik zie dat je in 2011 ook bent geweest en dat je toen cysten had, klopt dat? We gaan nu dezelfde stappen nemen. We beginnen met 4 foto’s. Twee foto’s van elke borst. Daarna mag je weer terug naar de wachtkamer. De radiologe zal zeer waarschijnlijk na het bekijken van de foto’s een echografie onderzoek doen. Dan roepen we je terug uit de wachtkamer. Ze ziet dan vaak meteen wat er precies aan de hand is. Ok?”

Gek genoeg heb ik 0 last van de mammografie (pletten van de borsten als het ware)…ik voel alleen heel veel druk, maar geen pijn…misschien door alle adrenaline…?

Echografie: 15.55u

“Goedemiddag, mag ik even uw geboortedatum ter controle? Ok. De radiologe gaat straks kijken naar de borsten. Ze heeft de foto’s ook bekeken. Ik leg nu even een handdoekje neer, over uw borsten heen. We gaan even de radiologe erbij halen. Een moment.”

Dan volgen er een aantal minuten van alleen in de kamer liggen. De tranen rollen over mijn wangen. Wat is dit vreselijk. Nu is er nog niets aan de hand, maar in een paar ogenblikken kan mijn leven er ineens zó anders uitzien. Chemo, operatie, borstamputatie… weet ik wat…ik wil het leven behouden dat ik nu heb…ik wil geen ellende, geen pijn…ik ben zo bang…zo vreselijk bang…wat is dit wachten toch verschrikkelijk…

De uitslag: 16.05u

“Hallo Amina, ik ben de radiologe. Ik ga zo naar de borsten kijken om te zien wat er precies aan de hand is. Kun je me nog even vertellen wat de klachten zijn? Ben je zo bang? Nou, ik kan je alvast vertellen dat ik niets verontrustends op de foto’s heb gezien, maar we gaan er nu nog even goed naar kijken. Er komt nu een koude gel op je borsten.”

Alles komt er nu uit en ik lig stilletjes huilend van opluchting op de tafel. Ik: “Sorry hoor, maar ik ben zo bang geweest”.

Radiologe: “Dat geeft niets, is ook heel begrijpelijk. Ik zie heel veel cysten in uw rechterborst. Waarschijnlijk is deze plek heel pijnlijk? Raakt precies de goede plek aan. Ja. De andere borst heeft ook cysten, maar die is veel rustiger. We kunnen ze nu meteen als u wilt uit uw rechterborst halen?”

In 2011 heb ik dit ook meteen laten doen. Wanneer je een vochtblaasje (cyste) in de borst blijkt te hebben, kan de arts besluiten het vochtblaasje ‘aan te prikken’ en met een hele dunne naald te draineren (leegzuigen door punctie). Het vocht hoeft niet opgestuurd te worden voor verder onderzoek omdat het onschuldig is. Een verdoving is niet noodzakelijk. Het is niet heel pijnlijk. Eerder een vervelend gevoel. De dagen erna voelt mijn borst vaak nog beurs en gezwollen aan. Maar de ergste pijn is meteen weg! 

“Zo we zijn klaar! Goed gedaan! Nee hoor, u hoeft niet binnenkort terug te komen voor de andere cysten. Pas wanneer u weer pijn ervaart. De grootste zijn nu weg.”

---

Dankbaar

Ik kon wel gillen toen ik na het goede nieuws de gang weer doorliep naar buiten…En na alle onderzoeken heb ik telkens beide handen van de dames van het mammateam vastgepakt. Zo dankbaar. Voor hun vriendelijkheid, hun begrip voor mijn angst en de duidelijke uitleg. De geruststelling. Dat ze me een half uurtje eerder konden en wilden helpen. Dat ik binnen 35 minuten (!) al wist waar ik aan toe was. Deze vrouwen werken elke dag weer naar een zo snel mogelijke uitslag toe voor vrouwen die een afwijking in hun borst voelen of waarbij de afwijking na een bevolkingsonderzoek is geconstateerd.

Mammateam, misschien staan jullie er inmiddels niet meer bij stil…Hoe goed en professioneel jullie zijn! Waren jullie in 2011 ook al. Dank jullie wel! Deze ode is voor jullie! ❤

Wat is een cyste in de borst

Een cyste is een van de meestvoorkomende goedaardige afwijkingen. Ze kunnen vrij plotseling ontstaan en net zo spontaan weer verdwijnen. Een cyste is een holte gevuld met vocht die je vaak een beetje kunt bewegen. Als de borsten gespannen zijn, is een cyste te voelen als een ronde, stevige knobbel. Soms zijn ze klein, soms zo groot als een ei. Er kunnen meerdere cysten in één of beide borsten voorkomen. Hoe ze precies ontstaan is niet duidelijk, de ene vrouw heeft er meer last van dan de andere en ze komen vooral bij jongere vrouwen voor. Meestal ontstaan ze rond de menstruatie – en verdwijnen ze daarna weer – dus mogelijk spelen hormonen een rol (Bron: Margriet).

 

HAPPY WEEK!

Ben jij wel eens
op een mammapoli
geweest?

Let me know!

Liefs, Amina

Volg mij: Facebook – Bloglovin’ – Instagram – Pinterest – Twitter – Youtube